3. Ağızdan Anlatım İle İlgili Hikaye Örneği
O sabah köyün sokaklarında bir hareketlilik vardı. Neşe ile karışık bağrışmalar, çocukların sevinç çığlıkları ve taş sokaklarda ilerleyen bir at arabasının tekerinden çıkan sesler. Tüm bu sesleri duyan Yusuf hızla ve merakla yatağından kalkarak cama doğru yanaştı. Perdenin aralığından dışarı baktığında gözlerine inanamamıştı. Yıllar önce Çanakkale Cephesine giden amcası, dayısı, köyün ahalisinden bazıları savaştan dönmüştü. Yusuf’u daha da hayrete düşüren bu insanların çoğunun önceden ölüm haberleri gelmişti. Ama gözleri onu yanıltmıyorsa şu an hepsi sağ salim, sapa sağlam karşılarındaydı. Kapının arkasındaki askıdan pantolonu ve gömleği alıp giyen Yusuf koşarak evden çıktı. Aklında hala küçük bir ihtimal de olsa bir düş görmüş olabileceği vardı. Evin köşesinden köyün meydanına giden yoldan hızla geçti. Caminin yanına geldiğinde şaşkınlığı daha da artmıştı. İçinde tarifi mümkün olmayan duygular vardı. Tam üç sene önce Çanakkale cephesinde şehit olduğu haberi gelen babası Niyazi de oradaydı. Hem de sapasağlam.
Kalabalığın yanına giden Yusuf hiçbir şey söylemeden babasına sarıldı. Babası da ona öyle bir sarıldı ki adeta üç yılın acısını çıkarmışlardı. Yüreklerinden öyle sözler, öyle cümleler geçiyordu ki lakin dilleri sustu, sadece sarıldılar uzun uzun.
O akşam Yusufların sofrası daha bir şendi. Tıpkı eski günlerdeki gibi bir aradaydılar. Bir rüya gibi. Anlatması, görmesi imkansız bir rüya. Aklında o kadar çok soru vardı ki Yusuf’un ama hiçbiri şu andan daha mühim değildi. Babaları, evin direği tekrar aralarındaydı.
