Durum Hikayesi Örneği
Durum Hikayesi Örneği
Pazartesi sabahıydı. Ezan o huzur veren sesiyle uyandım.Yatakta hiç bir şey yapmadan bir süre öylece oturup karşı duvardaki babamın hediyesi olan saati izledi. Odadaki çıkan tek ses saatin sesiydi. Yataktan nihayet kalkıp yüzünü yıkamaya gittim. Odasına dönüp dolabını karıştırmaya başladım. Okul pantolonumu ve tişörtümü dolaptan çıkardım. Aynanın karşısına geçip giyinmeye başladım. O beğenmediğim yüzüme ve vücuduma kötü kötü baktım. Allah’ın onu neden çirkin yarattığını düşündükçe kendimden de bu hayattan da nefret etmeye başladım. Büyük bir burnu küçük gözlerinin altında mor mor halkalar ve kısacık boyum vardı. Her ne kadar diğer dediklerim hakkında kendi suçum olmasa da gözlerinin altındaki mor halkalar kendi eserimdi . Günlerdir ya uyumuyordum ya da çok az ve parça parça uyuyordum. Babamın zamansız göçü, kimse ölümü çevresindeki insanlara yakıştırmaz, beni çok fazla etkilemişti. Aradan bir hafta geçmesine rağmen hala böyle bir şeyin mümkün olacağına ihtimal vermiyordum.
Nihayet giyinip kuşanıp evden çıktım. Anneme dahi bir şey demedim. Annemin de beni dinleyecek pek hali olduğunu sanmıyorum. İlk defa babasız olarak bu evden dışarı adım atıyordum. Farklı ve bir o kadar da acı bir duyguydu bu. Kapıyı çektim ve arkama dahi bakmadan okulun yolunu tuttum. Beni en çok korkutan, üzecek olan şeylerden birisi de şimdi tüm arkadaşlarıma, yanıma gelecek, baş sağlığı dileyecek, bazıları süslü laflar edecek, belki de bir kış mı acıyacak bakacaktı. Bu günü atlattı mı en azından diğer günler biraz daha rahat geçebilirdi. Yüzleşmek insana çoğu zaman acı verir. Ben hala ölümünü kabullenemediğini babamın acısı İle işte en çok Okulda yüzleştim. Ardı bitmeyen başın sağolsunlar içinde.
Ders bitti akşam oldu. Eve geldim. Odama geçtim, üzerimi değiştim. Yatağıma uzandığım esnada annem geldi yemek hazır dedi. İşte yine yüzleşmem gereken bir durum daha. Masada babam olmadan yemek yiyecektim. Beş dakikaya geliyorum dedim. Yorganı başıma çekip yatıp uyudum.
https://www.ornegi.net/2022/02/mehmet-akif-ersoya-mektup-ornegi.html